Inlevend, al vanaf het eerste gesprek
Toen Eddie Bogaert (69) negen jaar geleden prostaatkanker kreeg, kwam hij voor het eerst in aanraking met het ZRTI. “Ik merkte al meteen dat ik geen nummer was, maar een mens. Niet alleen als patiënt, maar ook als lid van de Cliëntenraad heb ik ervaren dat inlevingsvermogen en persoonlijke aandacht bij het ZRTI voorop staan.”
Oprechte interesse
Dat Eddie kanker had, werd in een heel vroeg stadium ontdekt. Omdat de tumor nog niet was uitgezaaid, kon hij kiezen voor zogenoemde Brachytherapie, waarbij kleine radioactieve staafjes in de prostaat geplaatst worden die daar een half jaar lang hun werk doen. “Die methode had 98% kans van slagen, dus koos ik daarvoor. Het plaatsen van de staafjes vond onder supervisie van het ZRTI plaats in het ziekenhuis van Vlissingen, maar daaraan voorafgaand kreeg ik in het ZRTI uitleg van een arts over wat er zou gaan gebeuren. Ik merkte al meteen bij het eerste gesprek hoe inlevend en empathisch ze bij het ZRTI zijn. Er werd niet alleen verteld over hoe de behandeling medisch gezien in elkaar zat, er was ook oprechte interesse in hoe het met mij en mijn vrouw ging. Ik snapte niet hoe dat mogelijk was: de heel dag met zulke zware materie bezig zijn en dan toch zo inlevend zijn.”
Cliëntenraad
Vlak na zijn behandeling werd Eddie gevraagd om lid te worden van de Cliëntenraad. “Voordat ik aan de slag ging, heb ik aan mensen in mijn omgeving gevraagd hoe zij over het ZRTI denken. Ik kreeg zonder uitzondering heel positieve verhalen te horen. Het ZRTI wordt dan ook ontzettend goed geleid, dat blijkt wel uit het waarderingscijfer van gemiddeld 9,6 dat het instituut krijgt van patiënten. In die zin heeft de Cliëntenraad geen grote uitdagingen. Ons werk zat ‘m vooral in het doorvoeren van kleine verbeteringen. Het opvrolijken van de bestralingsruimtes of het verzorgen van omslagdoeken voor vrouwen die met ontbloot bovenlichaam uit de kleedkamer naar het bestralingstoestelmoeten lopen, bijvoorbeeld. Ook het verblijf in een appartement aan de Vlissingse boulevard voor mensen die van ver komen, is door de Cliëntenraad geïnitieerd.”
Goede vooruitzichten
Inmiddels was bij Eddie de kanker helaas weer terug. “Na 2,5 jaar bleek dat ik bij de 2% van de patiënten hoorde bij wie de Brachytherapie niet voldoende resultaat had. Ik ging voor een second opinion naar het Erasmus Medisch Centrum en kreeg daar te horen dat traditioneel bestralen of het verwijderen van de prostaat nu mijn enige twee opties waren, met veel risico’s op blijvende schade zoals incontinentie. Een arts bij het ZRTI raadde me aan om contact op te nemen met het universitair ziekenhuis in Utrecht. Hier experimenteren ze met een eenmalige, bijzonder intensieve bestraling die vergelijkbaar is met twintig bestralingen over twintig weken. Die behandeling is bij mij gelukkig aangeslagen, sinds kort weet ik dat mijn vooruitzichten goed zijn.”
Empathie
Eddie is zeer te spreken over de behandeling in Utrecht én over zijn behandeling bij het ZRTI. Met name bij het ZRTI heeft hij veel empathie gevoeld. “Je realiseert je in zo’n situatie heel goed dat ze bij het ZRTI echt tijd voor je nemen en dat ze beschikken over veel invoelend vermogen. Ze zorgen ervoor dat je je een mens voelt en geen patiënt. Dat is heel prettig.”